Odciski pieczęci postaci z Księgi Jeremiasza

Witam

Zapraszam wszystkich do przeczytania krótkiego artykułu na temat znalezisk archeologicznych potwierdzających Księgę Jeremiasza oraz Księgę Barucha. Miłego czytania.

Od wielu lat środowiska naukowe zwalczające Biblię wszelkimi sposobami próbują podważyć istnienie Boga jako istoty prawdziwej, żywej i mającej nieograniczoną władzę nad swoim stworzeniem czyli nami. Ci ludzie, kierowani przez złe duchy nie walczą z ludźmi wierzącymi ale z samym Bogiem za pomocą różnych wyssanych z palca teorii, szyderstw i ogólnego ośmieszania każdego kto publikuje lub udowadnia za pomocą znalezisk archeologicznych istnienie Pana.
Dowody archeologiczne nie są potrzebne ludziom wierzącym i bezgranicznie ufającym Panu, ale są potrzebne do umacniania wiary ludzi mających wątpliwości a także do ukazania bezsensowności twierdzeń „nauki” że wszystkie sytuacje, które zostały ukazane w Biblii to wymysły.
Takie dowody, których notabene jest coraz więcej to jedyny w swoim rodzaju miecz. Miecz, który nie rani ludzi i nie robi im krzywdy ale taki, który powala bzdurne szatańskie teorie mówiące o powstałym „z przypadku” świecie. W świetle takich teorii ludzkie życie jest bez wartości i są dopuszczane różnej maści wymysły i perwersje niezgodne z Bożym Planem.
Cel tego wszystkiego jest jeden – usunąć Boga z ludzkiego życia.
Na całe szczęście mimo ośmieszania biblijnych środowisk naukowych ci ludzie zajmują się dalej poszukiwaniami i ujawnianiem dowodów archeologicznych związanych bezpośrednio z Biblią.
Dzięki takim naocznym dowodom można skłonić osoby niewierzące do zastanowienia się nad swoim zyciem i zamienić wątpliwość w istnienie Pana w wątpliwość w ustalony „porządek naukowy świata”.
Mam nadzieję,że dzięki takim artykułom uda się obudzić z letargu chociaż jedną osobę aby owczarnia Pana powiększała się.
W skrócie chciałbym przedstawić kilka dowodów związanych bezpośrednio z prorokiem Jeremiaszem i nie tylko. Poniższe pieczęcie udowadniają Księgę Jeremiasza jako zapis historyczny, a także równocześnie Księgę Barucha i Lamentacje.

Powyższy odcisk pieczęci jest odciskiem nikogo innego jak dostojnika królewskiego Gemarjahu syna Szafana, u którego w komnacie Baruch przeczytał błagalne słowa Jeremiasza za czasów panowania króla Jojakima.

„W piątym roku króla judzkiego Jojakima, syna Jozjasza, dziewiątego miesiąca zwołano na post przed obliczem Pana cały lud jerozolimski i wszystkich ludzi przybyłych z miast Judy do Jeruzalem. Wówczas to Baruch odczytał z Księgi słowa Jeremiasza w Świątyni Pana w komnacie Gemarjahu, syna pisarza Szafana, na górnym dziedzińcu Świątyni Pana u wejścia do bramy Nowej, wobec całego ludu” Ks. Jeremiasza 36,9-10

Jak możemy się dowiedzieć czytając dalej Mikajehu syn Gemarjahu szybko powiadomił dostojników królewskich o odczytaniu słów i zażądano aby Baruch odczytał zwój ponownie przed nimi.

„udał się do pałacu królewskiego, do komnaty pisarza. Tam właśnie zebrali się wszyscy dostojnicy: pisarz Eliszama ,syn Akbora, Gemarjahu syn Szafana, i Cidkijjahu, syn Chananjahu, i wszyscy [inni] dostojnicy. Mikajehu zapoznał ich z całą treścią słów, które usłyszał, gdy Baruch czytał z Księgi wobec ludu. Wówczas wszyscy dostojnicy posłali do Barucha Jehudę, syna Netanjahu, oraz Szelamjahu, syna Kuszi z poleceniem: – Przynieś osobiście zwój, z którego czytałeś w obecności ludu, i przyjdź ! Wziął więc Baruch (syn Nerijahu) zwój w rękę i przybył do nich. Wtedy mu powiedzieli: – Usiądź, prosimy i przeczytaj to wobec nas ! Czytał więc Baruch w ich obecności ” Ks.Jeremiasza 36,12-15

Oczywiście król powiadomiony przez dostojników kazał odebrać zwój a potem go spalił czym tylko udowodnił swoją pychę i słuszność kary wymierzonej przez Pana. Kazał także pojmać Jeremiasza i Barucha ale Pan pomógł im się ukryć.

Plomby (bullae) wówczas używane były robione z gliny dzięki czemu w wyniku pożarów podczas późniejszych najazdów na Jerozolimę zostały utwardzone i dzięki temu mogły przetrwać tak wiele lat w ziemi bez niewielkich uszkodzeń. Były także niewielkie – maksymalnie do 2 cm średnicy co sprawia że ciężko je znaleźć ale gdy jakiś odcisk zostanie odkryty wywołuje nie lada sensację. Kolejne plomby znalezione podczas wykopalisk związanych z miastem Dawida są odciskami doradców króla Sedecjasza. Mianowicie chodzi o Gedalijahu syna Paszchura (odcisk pieczęci z prawej strony) i Jukala syna Szelemjahu (odcisk pieczęci z lewej strony).

„Szefatja,syn Mattana, Gedaljahu, syn Paszchura, Jukal, syn Szelemjahu i Paszchur, syn Malkija, usłyszeli wszystkie słowa, które wygłosił Jeremiasz do całego ludu mówiąc:” Ks. Jeremiasza 38,1.

Jak później dowiadujemy się z Księgi Jeremiasza ci doradcy uwięzili proroka w zbiorniku na wodę pełnej błota jednakże za wstawiennictwem jednego z dworzan uwolniono go. Zaraz potem na Jerozolimę napadli babilończycy, którzy palili i burzyli co się dało.

Mimo iż mamy w tym przypadku do czynienia z prześladowcami proroka to niesamowitą sprawą jest to, że znaleziono plomby osób opisanych w jednym wersecie !

Ale żebyśmy nie skupiali się na tych, którzy potrafili tylko szkodzić przedstawię jeden z odcisków, który ukazuje człowieka, który w 100% napisał jedną z ksiąg biblijnych i brał udział w wydarzeniach opisanych w Księdze Jeremiasza. Chodzi o Barucha, osobistego skrybę Jeremiasza i autora Księgi Barucha. Myślę, że jako pisarz i uczeń Jeremiasza miał bezpośredni udział w napisaniu Księgi Jeremiasza jak i Lamentacji.

Księga Jeremiasza

„Jeremiasz przywołał więc Barucha, syna Nerijja, i Baruch pod dyktando Jeremiasza spisał na zwoju księgi wszystkie słowa Pana, które On powiedział do niego. Potem Jeremiasz polecił Baruchowi: – Mnie przeszkodzono; nie mogę się udać do Świątyni Pana” 36,4-5

„Baruch syn Nerijja, wykonał wszystko,co mu zlecił prorok Jeremiasz, odczytując w Świątyni Pana słowa Pana z księgi” 36,8

„Wówczas to Baruch odczytał z Księgi słowa Jeremiasza w Świątyni Pana w komnacie Gemarjahu, syna pisarza Szafana, na górnym dziedzińcu Świątyni Pana u wejścia do bramy Nowej, wobec całego ludu ” 36,10

To zaledwie kilka wersetów, w których przedstawia się postać Barucha jeśli chodzi o Księgę Jeremiasza bo jego postać przewija się przez cały 36 rozdział i ponownie pojawia się w rozdziale 45 gdzie złożona zostaje obietnica ocalenia Barucha.
Następnie Baruch pojawia się w księdze, którą sam spisał (Księga Barucha) a na poniższym zdjęciu widzimy jego plombę z odciskiem, na której widnieje napis: Baruch syn Nerijja.

W prawej, górnej części plomby odkryto coś bardzo ciekawego, a mianowicie znaleziono odcisk palca osoby przykładającej pieczęć i jest to odcisk nikogo innego jak samego Barucha ! Niestety na tym zdjęciu jest to słabo widoczne.

„Oto słowa Księgi, które w Babilonie spisał Baruch syn Nerijja, syna Maasai, syna Sedeki, syna Asadji, syna Chelkii” Ks. Barucha 1,1

Pozostaje tylko zastanowić się do czego Baruch użył owej pieczęci ? Może do uwierzytelnienia oryginalnych zwojów Ksiąg spisanych przez siebie na zlecenie Jeremiasza np. Lamentacji ? No cóż to są tylko domysły i teorie nie mające pokrycia w rzeczywistości i w przeciwieństwie do tzw „świata nauki” nie nie mam zamiaru upierać się przy swoich domysłach bo po prostu źle bym się czuł wciskając ludziom domysły jako fundament wiedzy.
Jedno jest pewne – powyższe znaleziska są dowodem na to, że postacie opisane w Biblii są postaciami historycznymi, żyjącymi w tamtych czasach i bez wątpienia przyczyniającymi się do realizowania planu Boga wobec wszystkich ludzi.

Czy jest możliwość aby chodziło o inne osoby niezwiązane z Biblią ?
Absolutnie nie, ponieważ na tych odciskach wypisane są nie tylko imiona własne występujących tu osób ale także imiona ich ojców określające niejako rodowód danej osoby co jest niezbitym dowodem na to, że o innych niezwiązanych z Biblią osobach nie ma tutaj mowy.
W krajach słowiańskich obowiązywała bardzo długo tradycja, że nadawano pierworodnemu synowi drugie imię po ojcu i w Rosji bardzo często jeszcze ta tradycja się utrzymuje nadając imię np. Siergiej Wiktorowicz co oznacza nic innego jak Siergiej syn Wiktora, natomiast w Polsce coraz częściej odchodzi się od tej tradycji.
Oczywiście takich plomb i innych znalezisk archeologicznych związanych ze Słowem Bożym jest coraz więcej i potwierdzają one że historia,której się uczymy w szkołach absolutnie nie uznająca Biblii jest historią zakłamaną i zmanipulowaną. Jesteśmy zapychani wiedzą na temat różnej maści szaleńców i pysznych władców, natomiast temat najbardziej godnego czci Władcy i Stwórcy wszystkiego – Boga – jest omijany i ośmieszany na wszelkie sposoby.
Być może niedługo przyjdzie dzień,w którym wszystkie bezsensowne teorie powstania świata legną w gruzach a my będziemy mogli bez ośmieszania i ataków oddawać cześć Panu.

Pozdrawiam Wszystkich