Bóg istnieje!

Ha ha świetne

Jakże wymowny przekaz, super

Cześć Rafał,
od dwóch miesięcy jestem Chrześcijaninem, ale oficjalnie wciąż katolikiem. Mam dwa spostrzeżenia, które mogą być na wyrost, lecz warto się nimi podzielić.

1. 12 potraw na wigilijnym stole. Czy to nie jest aluzja do 12 apostołów, których… symbolicznie jemy, nawet Judasza?

2. List Judy raczej też nie jest wiarygodny. Przypomnijcie sobie, co mówił Isus: „A Ja wam powiadam: Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu: Raka, podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł: „Bezbożniku”, podlega karze piekła ognistego” (BT, Mt 22).

A co jest u Judy? „Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, którzy dawno już są zapisani na to potępienie, BEZBOŻNI, którzy łaskę Boga naszego zamieniają na rozpustę, a nawet wypierają się jedynego Władcy i Pana naszego Jezusa Chrystusa” (BT, Jud 4). Jeszcze dwa razy pada słowo „bezbożni”, ale w cytacie Henocha, więc tego nie uznaję.

Czy Waszym zdaniem Apostoł Isusa nie zapamiętałby jego nauk? Coś mi tu nie gra.

Pozdrawiam.

Dzięki za wyczerpujące odpowiedzi. W przypadku Henocha źle mnie zrozumieliście. Wszystko się zgadza, on był wcześniej, więc go ten „prikaz” Isusa nie obowiązywał. Ale jest jeszcze inna ciekawa sprawa. Rzekomo (jeszcze nie czytałem) ta księga opisuje wizytę autora w niebie, ale… ono chyba jeszcze nie istnieje, czyż nie? A co do imienia Isus – Pan Kubik moim zdaniem znakomicie wyjaśnił pochodzenie tego określenia Naszego zbawiciela. Jeszcze jedno – wyczytałem tu, że Pan Kubik na forum (tam niektóre opinie są irracjonalne) przestał Isusa jako Syna Bożego. Ale przecież sam Pan bodaj w którejś Ewangelii powiedział „My i ojciec jedno jesteśmy”. Może w tych kąkolskich, nie pamiętam już dokładnie gdzie. PS. Z tymi dwoma miesiącami to przegiąlem. 16 sierpnia zacząłem postrzegać inaczej naszego Pana. Było to w… niedzielę. Wydrukowałem kilka tekstów ze Zbawienia i zacząłem czytać. Zszkowało mnie to do tego stopnia, że mi się odechciało iść na mszę. Na mszę niedzielną nie poszedłem bowiem pierwszy raz od 5 lat. Ogólnie Pan wszedł w dobrym momencie, gdyż zacząłem się męczyć psychicznie jako katolik. Masa modlitw do osób wcześniej ludzkich, różaniec do Królowej Niebios, który działa niczym innym jak buddystyczna/hinduistyczna, świadomość ciągłego grzechu i niemożność bycia lepszym. To zaczęło mnie dołować. Odmówiłem 3 nowenny pompejańskie, pisałem swe świadectwa na stronę im poświęconym. Pragnę również ostrzec przed medytacją chrześcijańską, gdyż to jest nic innego jak okultyzm. Ludzie podobno latami praktykują wyjście z ciała, a mi zaczęlo do wychodzić za pierwszym razem i myślałem, że… doświadczam Nieba! Widzicie, jak byłem wtedy zaślepiony. Z tego względu szybko przestałem ją praktykować. Jeszcze w ostatnich dniach mojej katolickiej „przygody” leżałem krzyżem w kaplicy i doświadczałem ciekawego zjawiska. Otóż w środku moich rąk czułem gromadzące się ciepło i na pierwszych ich trzech palcach. Reszta była zimna. Po takich praktykach odczuwałem w miejsu ciepła mrowienie. Można to wyjaśnić zbytnim dociśnięciem żył do podłogi? Pozdrawiam.

A, zapomniałem też dodać, że Księdze Psalmów jest wiele razy użyty i odmieniony przez wszystkie przypadki wyraz „bezbożnik”, ale nielogicznością byłoby odrzucenie jej. Było to przed ziemską obecnością Naszego Pana. Mówicie jeszcze, że coś Wam we mnie nie gra. Zapomniałem wspomnieć, że owego 16 sierpnia przez kilka tygodni miałem WIELKĄ potrzebę poznania PRAWDY o mojej wierze. Możecie wierzyć lub nie, ale w przeciągu jednego dnia z przerwą na sen i małymi przerwami na podstawowe potrzeby przeczytałem… 600 stron A4! Drukowałem tyle, że aż wszystkie tusze mi się skończyły.