Maryja w moim życiu

Wychowana zostałam w rodzinie katolickiej, gdzie Msza św w niedzielę to była “podstawa”. W dodatku pochodzę z parafii pod wezwaniem NMP Królowej Korony Polskiej piszę moje przemyślenia na temat “Matki Boskiej” , bo przecież byłam pod jej ciągłą matczyną opieka. Jednak z mojego doświadczenia wiem, że jakoś nigdy i do dziś nie mogłam coś przekonać się do tej “Najświętszej Panienki”.
Zawsze wydawała mi się taka jakby obca, zimna i nieobecna. Mówię tu akurat  głównie o obrazie Maryi z mojej parafii, który jest jedną z wielu kopii tego jakże wszystkim znanego i chyba najpopularniejszego w naszej Ojczyźnie, cudownego wizerunku Czarnej  Madonny z Częstochowy.

No właśnie dlaczego czarnej?
Już to słowo samo w sobie jakoś się źle kojarzy.  Moim zdaniem “Maryja” na tym obrazie jest taka mroczna, niedostępna i jakby patrząca na nas z góry. Ale bez względu na to czy byłby to inny obraz Madonny, gdzie by widniał śliczny wizerunek naszej niebieskiej “Matki”, to jednak czułam, że moje modlitwy i tak trafiają w próżnie. A dość wcześnie znałam już te jakże znane nam modlitwy jak  “Zdrowaś Maryjo” i” Pod Twoja obronę”, których zresztą to modlitw nauczyła mnie moja babcia. Mimo to odmawianie różańca było dla mnie jedna z najtrudniejszych z rzeczy. Czułam, że ta modlitwa mi nic nie daje, że modle się jakby wciąż i wciąż i nic (bo wiadomo ze różaniec to taka pobożna praktyka mantry polegająca na ciągłym powtarzaniu “zdrowasiek”). W dodatku czułam jakby taką wewnętrzną pustkę po tej modlitwie, mimo takiego uczucia wyciszenia i relaksu, o którym się często słyszy od tych co praktykują różaniec. Ale mantra podobno wpływa w ten sposób. Zabija też naszą czujność. To taki jakby duchowy “usypiacz” tak to bym nazwala.
Niedawno słyszałam w radiu, że naukowcy stwierdzili, że mantra wpływa pozytywnie na nas w sensie duchowym i fizycznym, więc oddziaływanie jakieś ma.

Jednak jednym z najtrudniejszych przedsięwzięć związanych bezpośrednio z  odmawianiem różańca było odmówienie przeze mnie NOWENNY POMPEJAŃSKIEJ. Wcześniej gdzie dla mnie odmówienie choć jednego różańca było dla mnie nie do pomyślenia. To tu trzeba było odmówić  codziennie cały i to tak przez 54 dni. W dodatku żeby “czuć” opiekę “Maryi” w tym czasie to założyłam w tym czasie szkaplerz. Miałam nie lada problem żeby taki znaleźć, na którym by nie było jakiś “podejrzanych” znaków. Choć  ten, który nosiłam to też do końca nie wiem czy nie było na nim i tak coś gdzieś ukrytego, czego nie udało mi się odczytać, bo nie jestem ekspertem w tej dziedzinie. Mimo jednak z tak wielkim trudem odmawianej Nowenny i szkaplerza to jakoś sprawy się nie układały pomyślnie (do odmawiania jej skłoniły mnie liczne świadectwa w internecie, o licznych laskach I cudach ). Zdradzę, że jedna z tych  ze spraw  tyczyła zbawienia duszy zmarłej osoby. W tym czasie nie wiedziałam, że NIE WOLNO modlić się za zmarłych. Ta druga sprawa była bardziej“ przyziemna“. Niemniej bardzo ważna.I tak już miałam wyrzuty sumienia, bo w tej Nowennie trzeba było prosić w jednej tylko intencji, a nie dwóch. Jednak wtedy nie mogłam się zdecydować, bo oby dwie była dla mnie ogromnie ważne.  Niestety do dziś nie zostałam w tej „ziemskiej“ sprawie wysłuchana. Teraz mnie to nie dziwi.

Powiem tylko jedno, modląc się do „Maryi“ automatycznie odsuwałam Boga i Jezusa na bok. Twierdziłam, że skoro modlę się do naszej „Mateczki“ w Niebie to nie potrzebna już jest modlitwa do innych osób Boskich. Ciężej mi przychodziło modlić się modlitwą „Ojcze nasz“. Stwierdziłam, ze nie będę więcej osób Boskich w moje sprawy „angażować“ skoro mam aż taką opiekę no i wtedy jak moja prośba zostanie wysłuchana to będę miała pewność, że ona mnie wysłuchała. Nikt mi nie powie, że jak ktoś się modli do świętych czy „Maryi“, nawet o wstawiennictwo czy przez pośrednictwo,  to jest bardziej prawdopodobne, że nie będzie się wtedy zwracał w modlitwie do Boga czy Jezusa. I o to właśnie szatanowi w tym wszystkim chodzi.

Wciąż tez u mnie były jakieś wyrzuty sumienia, że jak to ja z Polski, z kraju maryjnego a nie mam szczególnego nabożeństwa do Maryi. Stwierdziłam, że zwłaszcza teraz, jak już nie jestem pod jej opieka (nie mieszkam aktualnie w Polsce i z tego też względu na tą opiekę bardzo na początku nad tym ubolewałam), to teraz  zwłaszcza teraz muszę się do niej modlić i wybrać  ją sobie na moja duchowa matkę. Jednak nie bardzo mi się to udawało. Teraz to już w ogóle wydawała mi się ona jeszcze bardziej odległa i obca niż zazwyczaj.

Wracając do odmawiania nowenny. Modląc się nią to przeżyłam najcięższy z „ataków“ (dokładnie go opisze w moim świadectwie o tej istocie). W każdym bądź razie to „coś“ nie chciało mnie opuścić. Gdy tylko ponownie zamknęłam oczy to „to“ nadal koło mnie było i nie chciało odejść. Ja to wtedy sobie tym tak tłumaczyłam, że to normalne skoro „Maryja“ stoi w konflikcie szatanem, wiec odebrałam to wtedy jako dobry znak, że pewnie moja modlitwa jest właśnie wysłuchiwana. No a tu jak wiadomo w tym wypadku demon stwierdził, że musi jakoś okazać swoją obecność skoro tak natarczywie tyle razy dziennie go wzywałam i kierowałam do niego moje prośby.
Ależ byłam naiwna i zaślepiona! Teraz to wiem.

Po jakimś jednak czasie w trakcie przeglądania internetu trafiłam na ten film:

Tu artykuł o wątpliwościach związanych z objawieniami w Fatimie:

http://eliasz.dekalog.pl/goscie/dunkel/objawien.htm

Na koniec dowody na ukazanie się informacji zza światów tak to można nazwać, jaka ukazała się w lokalnej prasie przed objawieniami za pomocą tzw. pisma automatycznego:

A tu bardzo ciekawa kwestia SIOSTRY ŁUCJI jednej ze znanej trójki wizjonerów. Co ciekawe, poniższa dokumentacja jasno wskazuje na fakt, że PRAWDZIWA siostra Łucja została po jakimś czasie (przed rokiem 1960) najzwyczajniej  w świecie PODMIENIONA. Za nią zaczęła się pojawiać publicznie inna zakonnica. Oto link:

https://stopsyjonizmowi.wordpress.com/2011/09/24/dwie-siostry-lucje-z-fatimy-cz-1/

A ten film traktuje o objawieniach maryjnych; znalazłam calkiem niedawno:

https://uderzwfalsz.wordpress.com/2015/04/24/nie-mozna-dwom-panom-sluzyc-swiadectwo/

Na początku ten film o objawieniach fatimskich wywołał u mnie ogromny szok. Myślałam ze autor kpi sobie z „Maryi“, uwłacza jej. Ale potem dało mi to do myślenia i rzeczywiście to co sobie przypominałam jeszcze z objawień fatimskich to rzeczywiście miałam obraz Jezusa jako jakiegoś tyrana, który tylko chce karać ludzkość i „Maryja“ już prawie nie może utrzymać Jego karzącego ramienia. Wtedy pomyślałam sobie o dobra „Maryja“ nasza „Mateczka“ w Niebie troszczy się o swoje dzieci i w ten sposób nas ostrzega i prosi o modlitwę.

Dodam jeszcze, że udało mi się raz wypełnić prośbę Maryi tyczącej się wynagradzania za zniewagi i bluźnierstwa jej Niepokalnemu Sercu w związku z pięcioma pierwszymi sobotami miesiąca. Wtedy po tych nabożeństwach czułam się o dziwo bardzo dobrze i byłam z siebie dumna, że choć raz udało mi się spełnić prośbę naszej Niebieskiej „Matki“.

Ale ten filmik nie dal mi spokoju i zaczęłam dalej szukać i doszłam do sedna sprawy,a co za tym idzie i do PRAWDY. Potem znalazłam też informacje o drugim przykazaniu z Dekalogu, które jakby zostało “zapomniane” przez kościół,  o bałwochwalstwie i o podejrzanych objawieniach maryjnych w Medjugorie.

A tu znalazłam taki wizerunek Maryi z jednego z najsłynniejszych miejsc jej objawień,a mianowicie z La Salette, gdzie miliony wiernych co roku przybywają na to miejsce.
Jest to wizerunek z sanktuarium Matki Boskiej Saltyńskiej. Niezwykle wymowny.Tylko, że ja teraz dopiero to widzę.  To spojrzenie Maryi mowi samo za siebie. Pełne jest jakiś złych emocji, jakieś takie wrogie i pełne pychy moim zdaniem. Miłosierne ono na pewno nie jest, ale jakieś srogie i patrzące z góry.

A i ta korona na głowie Maryi ma też wymowny kształt czy to nie aby jest iluzja do węża? A te ręce skrzyżowane na piersiach? To też jest następny znak sam w sobie. Co ciekawe w Egipcie on już występował. Boginie egipskie są tak przedstawiane i na mumiach też jest widoczne to złożenie rąk.
Jak dla mnie to ta Maryja wzbudza u mnie strach i jakieś takie niemile uczucia…. :/
No i do KOGO się tak ludzie żarliwie modlą to sami nie wiedza. Egipskiej boginki?
Bo do bożka to na pewno. Smutne:/

 

Wspomnę tylko o jednej rzeczy. Boli mnie i to bardzo, że mój naród czci ta boginie,  której kultem tak bardzo brzydzi się nasz Ojciec Niebieski.
Ja się teraz już w ogóle nie dziwię, że w Polsce jest jak jest. Panuje niedostatek, bieda, gospodarka kuleje, wszystko prawie jest w obcych rękach  i tyle nas nieszczęść, wojen i rozbiorów w czasie naszej historii spotkało.
Pod płaszczem Królowej Niebios szukamy ochrony ale pytam się jakiej?????
Bóg nam wtedy to nie będzie błogosławił. Tego możemy być pewni.  Nie wiem naprawdę co takiego się wydarzyło, że król Kazimierz oddał nasz naród pod opiekę „Maryi“. Czy nie wiedział czym to grozi. Nie potrafię tego zrozumieć, ani tez wytłumaczyć jak tylko jakimś zaślepieniem, naiwnością, czy chwilowym entuzjazmem.

Ja za to będę się starać przy każdej możliwej okazji próbować namawiać  moją rodzinę i  innych by czytali Biblie i przestali się kłaniać temu bałwanowi. Wiem, że mogę być wyśmiana i nierozumiana, ale lepiej żeby to ode mnie usłyszeli, ani żeby od nikogo tego nigdy nie słyszeli. Tym bardziej, że jak wiadomo czyśćca nie ma i nie ma już możliwości pośmiertnego „oczyszczenia“ z win i przeproszenia czy też przebłagania Boga za grzech bałwochwalstwa, który jest w oczach Boga obrzydlistwem.

Jak już wcześniej o tym pisałam ja jakiś czas temu nosiłam na szyi szkaplerz. Byłam bardzo z siebie zadowolona, że znów mi się o nim przypomniało. Tym bardziej, że przeczytałam w internecie o objawieniu „Maryi“, która twierdzi, że osoba nosząca szkaplerz nie zazna po śmierci ognia piekielnego. Tym bardziej stało się to dla mnie jeszcze bardziej motywujące, by go znów zacząć nosić. Jednak zdarzały się takie chwile gdzie gdzieś wychodziłam i musiałam włożyć coś elaganckiego, wtedy ten szkaplerz na szyi nie bardzo do całości pasował. Dlatego też w takim przypadku z “wielkim bólem” musiałam go ściągnąć. „Ratowałam się” przy tym tym, że brałam go do torebki. Jednak sumienie wtedy nie dawało mi spokoju, że nie mam go na szyi. Jak widać znów odczuwamy w tym momencie taki jakby mus, że MUSIMY coś robić. Tak samo jest z różańcem. “Maryja” przymusza też tak jakby do jego odmawiania mówiąc by odmawiać CODZIENNIE  różaniec.  Mimo jednak tego, że nosiłam ten szkaplerz to jakoś o dziwo znów te same grzechy popełniałam. Jakoś mnie ten szkaplerz nie chronił. Dziwne mi się to wydawało.
Ten szkaplerz wiszący na szyi dodatkowo skłaniał też człowieka do tego, że jak już jakiś grzech popełniłam to szybko zwracałam się myślą do „Maryi“ i kolejna“ Zdrowaśkę“ odmawiałam. Tłumaczyłam sobie wtedy to tak, że człowiek jak człowiek jest slaby a „Matka Boża“ powoli pomoże nam w dalszym niegrzeszeniu i sprawi że przestanę w ogóle grzeszyć. Ale jakoś ta upragniona chwila nie nadchodziła.
Do tego przyszła mi myśl taka oto: „No dobrze będę nosić szkaplerz i co z tego. Będę go mieć na szyi i co mogę mordować, przeklinać, kraść itd bo i tak nie pójdę do piekła, bo jak w nim umrę to i tak uniknę kary.” To wydawało mi się jakieś nielogiczne. No ale wtedy wierzyłam jeszcze w czyściec, więc myślałam że “Maryja” pomoże nam “dostać się” w ten sposób do czyśćca i uchroni nas od piekła.

Teraz wiem, że byłam w wielkim błędzie, bo żaden szkaplerz, krzyżyk czy cokolwiek innego nam nie pomoże, jeśli sami nie będziemy nad sobą pracować i nie poprosimy w modlitwie Jezusa i naszego Ojca w Niebie o pomoc. A jeśli już i uzyskamy jakąś pomoc  to jest to “robota” demonów. One tez potrafią czynić cuda i uzdrawiać.

Co do noszenia krzyża na szyi to pamiętam to bardzo dobrze jeszcze z moich lekcji nauki jazdy. Właściciel tej szkoły dumnie nosił złoty gruby łańcuszek z krzyżem na szyi.
W ten sposób oznajmiał światu :”Patrzcie wszyscy, ja jestem wierzący”. Jednak ja niestety nie wspominam tych lekcji nauki jazdy z nim zbyt dobrze. Powiem tyle, takiego jadu i obrzydliwych słów jakie od niego usłyszałam, to pewnie nigdy od najwieęszego wroga bym nie usłyszała.
Nikt nigdy w życiu takich obrzydliwości do mnie nie powiedział jak on. Nikt nigdy mnie tak nie obraził.
Wiem, ze mi nie szło i czasami sama już w siebie wątpiłam, ale mimo to nie miał on prawa tak mnie traktować. Niestety ten pan zmieniał swoje oblicze w zależności czy miał przed sobą dobrze jeżdżącą osobę lub nie.  Był tylko miły i uprzejmy do tych co im dobrze szlo, a tym co nie szlo, to byli dla niego niczym. On mnie skreślił całkowicie już od samego początku. Twierdził, że nigdy nie uda mi się zdać i szkoda na to mojego wysiłku, czasu i pieniędzy. Namawiał mnie wiele razy bym zrezygnowała.
No a ja zdałam i jeżdżę do dziś.

Podsumowując chciałabym mocno podkreślić, że moimi rozważaniami nie zamierzam ujmować godności prawdziwej Maryi, matki Jezusa. Była to z pewnością pobożna, pokorna, skromna i cicha, a także zasługująca na ogromny szacunek niewiasta, która dostąpiła tak niebywałego wyróżnienia i zaszczytu jakim było wydanie na świat Jezusa. Mimo to ona nigdy się tym nie chlubiła. Żyła zupełnie zwyczajnie jak inni i starała się w żaden sposób nie wyróżniać.
Za to ta objawiająca się “Maryja” jest jak wiadomo jej odwrotnością. Nie ma w niej NIC z prawdziwej Maryi. W dodatku to ona chce być tą dla której oddaje się cześć i odmawia modlitwy, a także tworzy posągi, maluje obrazy czy wznosi świątynie.
Jestem ogromnie wdzięczna Bogu, że otworzył mi oczy.

Ta „Maryja“ może być pewna, że nie wezmę już do moich rak nigdy różańca i nie usłyszy już nigdy z moich ust żadnej „zdrowaśki“.
A nam nie pozostaje nic innego jak modlić się do Jezusa i naszego Ojca w Niebie, by inni również to zauważyli i przestali kroczyć ku zatraceniu drogą bałwochwalstwa i oddali cześć, pokłon i modlitwę Temu komu się ona tak naprawdę należy i zawsze należała i należeć będzie.

 

Pozdrawiam bardzo serdecznie wszystkich czytających moje rozważania,

Joanna